Javascript jest aktualnie wyłączony w Twojej przeglądarce.Niektóre funkcje tej witryny nie będą działać, jeśli JavaScript jest wyłączony.
Zarejestruj swoje szczegółowe dane i interesujący Cię lek, a my dopasujemy podane przez Ciebie informacje do artykułów z naszej obszernej bazy danych i natychmiast wyślemy Ci kopię w formacie PDF.
作者 Ribeiro M., Barbosa C., Correia P., Torrao L., Neves Cardoso P., Moreira R., Falcao-Reis F., Falcao M., Pinheiro-Costa J.
Margarida Ribeiro,1,2,*Margarita Ribeiro, 1.2*Claudia Barbosa, 3 lata*Claudia Barbosa, 3 lata*2 Bio Wydział Lekarski – Wydział Lekarski Uniwersytetu w Porto, Porto, Portugalia 3 Wydział Lekarski Uniwersytetu w Porto, Porto, Portugalia;4Klinika Chirurgii i Fizjologii Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu w Porto, Porto, Portugalia4 Klinika Chirurgii i Fizjologii Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu w Porto, Porto, Portugalia *Ci autorzy wnieśli równy wkład w powstanie tej pracy.Hernâni Monteiro Porto, 4200-319, Portugalia, e-mail [chroniony e-mailem] Cel: Oceniliśmy tylną powierzchnię rogówki dopasowaną do tego samego BFSB (Best Fit Sphere Back) między pomiarami w skali czasu (AdjEleBmax) a promieniem BFSB (BFSBR). Maksymalna wysokość sama została wykorzystana jako nowy parametr tomograficzny do rejestracji progresji poszerzenia i porównana z najnowszymi wiarygodnymi parametrami progresji stożka rogówki (KK).Wyniki.Oceniliśmy Kmax, wskaźnik D, tylny promień krzywizny i idealny punkt odcięcia od 3,0 mm najcieńszego punktu wyśrodkowanego (PRC), EleBmax, BFSBR i AdjEleBmax jako niezależne parametry do rejestrowania progresji KC (zdefiniowanej jako dwie lub więcej zmiennych), znaleźliśmy czułości 70%, 82%, 79%, 65%, 51% i 63% oraz 91%, 98%, 80%, 73%, 80% i 84% swoistości w wykrywaniu progresji KC..Pole pod krzywą (AUC) dla każdej zmiennej wynosiło odpowiednio 0,822, 0,927, 0,844, 0,690, 0,695, 0,754.Wniosek: W porównaniu z EleBmax bez żadnej regulacji, AdjEleBmax ma wyższą specyficzność, wyższe AUC i lepszą wydajność przy podobnej czułości.AUC.Ponieważ kształt tylnej powierzchni jest bardziej asferyczny i zakrzywiony niż powierzchnia przednia, co może pomóc w wykryciu zmian, sugerujemy uwzględnienie AdjEleBmax w ocenie progresji KC wraz z innymi zmiennymi w celu poprawy wiarygodności naszej oceny klinicznej i wczesnego wykrywania.progresje. Słowa kluczowe: stożek rogówki, rogówka, progresja, najlepszy kulisty kształt grzbietu, maksymalna wysokość tylnej powierzchni rogówki.
Stożek rogówki (KK) jest najczęstszą pierwotną ektazją rogówki.Obecnie uważa się, że jest to obustronna (choć asymetryczna) przewlekle postępująca choroba prowadząca do wielu zmian strukturalnych, po których następuje ścieńczenie zrębu i bliznowacenie.1,2 Klinicznie pacjenci zgłaszają się z nieregularnym astygmatyzmem i krótkowzrocznością, światłowstrętem i/lub podwójnym widzeniem jednoocznym z zaburzeniami widzenia, maksymalnie skorygowaną ostrością wzroku (BCVA) i obniżoną jakością życia.3,4 Objawy RP zwykle rozpoczynają się w drugiej dekadzie życia i postępują do czwartej dekady, po czym następuje kliniczna stabilizacja.Ryzyko i tempo progresji są wyższe u osób w wieku poniżej 19 lat.5.6
Chociaż nadal nie ma ostatecznego lekarstwa, obecne leczenie stożka rogówki oka ma dwa ważne cele: poprawę funkcji wzroku i zatrzymanie postępu rozszerzenia.7,8 Te pierwsze można zaobserwować w okularach, sztywnych lub półsztywnych soczewkach kontaktowych, pierścieniach wewnątrzrogówkowych lub w przeszczepach rogówki, gdy choroba jest zbyt ciężka.9 Ten ostatni cel jest świętym Graalem tych terapii pacjentów, obecnie możliwy do osiągnięcia tylko poprzez sieciowanie.Operacja ta prowadzi do zwiększenia wytrzymałości biomechanicznej i sztywności rogówki oraz zapobiega dalszej progresji.10-13 Chociaż można to zrobić na każdym etapie choroby, największe korzyści uzyskuje się we wcześniejszych stadiach.14 Należy dołożyć starań, aby wcześnie wykryć progresję i zapobiec dalszemu pogorszeniu, a także unikać niepotrzebnego leczenia innych pacjentów, zmniejszając w ten sposób ryzyko powikłań krzyżowych, takich jak infekcja, utrata komórek śródbłonka i silny ból pooperacyjny.15.16
Pomimo kilku badań mających na celu zdefiniowanie i wykrycie progresji,17-19 nadal nie ma spójnej definicji progresji rozwarcia ani ustandaryzowanego sposobu jej dokumentowania.9,20,21 W Global Consensus on Keratoconus and Dilated Diseases (2015) progresja stożka rogówki jest zdefiniowana jako sekwencyjna zmiana co najmniej dwóch z następujących parametrów topograficznych: wystromienie rogówki przedniej, stromiźnie rogówki tylnej, ścieńczenie i/lub grubość rogówki Szybkość zmian wzrasta od obwodu do najcieńszego punktu.9 Nadal jednak potrzebna jest bardziej szczegółowa definicja postępu.Podjęto wysiłki w celu znalezienia najbardziej niezawodnych zmiennych do wykrywania i wyjaśniania postępów.19:22–24
Biorąc pod uwagę, że kształt tylnej powierzchni rogówki, która jest bardziej asferyczna i zakrzywiona niż powierzchnia przednia, może być przydatny do wykrywania zmian25, głównym celem tego badania była ocena charakterystyki maksymalnego tylnego kąta uniesienia rogówki.dostosowane do tego samego najbardziej odpowiedniego obszaru.Sam pomiar w skali czasu (BFSB) (AdjEleBmax) i promień BFSB (BFSBR) służyły jako nowe parametry do rejestrowania progresji dylatacji i porównywania ich z najczęściej używanymi parametrami stosowanymi do progresji KC.
W tym retrospektywnym badaniu kohortowym na Oddziale Okulistycznym Centralnego Szpitala Uniwersytetu São João w Portugalii zbadano łącznie 113 oczu 76 kolejnych pacjentów, u których zdiagnozowano stożek rogówki.Badanie zostało zatwierdzone przez lokalną komisję etyczną Centro Hospitalar Universitário de São João/Faculdade de Medicina da Universidade do Porto i zostało przeprowadzone zgodnie z Deklaracją Helsińską.Pisemną świadomą zgodę uzyskano od wszystkich uczestników oraz, jeśli uczestnik ma mniej niż 16 lat, od rodzica i / lub opiekuna prawnego.
Pacjenci z KC w wieku od 14 do 30 lat zostali zidentyfikowani i kolejno włączeni do naszej obserwacji okulistycznej i rogówki w okresie od października do grudnia 2021 r.
Wszyscy wybrani pacjenci byli obserwowani przez rok przez specjalistę od rogówki i przeszli co najmniej trzy pomiary tomograficzne Scheimpfluga (Pentacam®; Oculus, Wetzlar, Niemcy).Pacjenci przestali nosić soczewki kontaktowe co najmniej 48 godzin przed pomiarami.Wszystkie pomiary zostały wykonane przez przeszkolonego ortopedę i uwzględniono tylko skany z oceną jakości „OK”.Jeśli automatyczna ocena jakości obrazu nie jest oznaczona jako „OK”, test zostanie powtórzony.Przeanalizowano tylko dwa skany dla każdego oka w celu wykrycia progresji, przy czym każdą parę dzieliło 12 ± 3 miesiące.Uwzględniono również oczy z subklinicznym KC (w tych przypadkach drugie oko musiało wykazywać wyraźne oznaki klinicznego KC).
Wykluczyliśmy z analizy oczy KC, które wcześniej przeszły operację okulistyczną (sieciowanie rogówki, pierścienie rogówki lub przeszczep rogówki) oraz oczy z bardzo zaawansowaną chorobą (grubość rogówki w najcieńszym miejscu <350 µm, hydrokeratoza lub głębokie bliznowacenie rogówki), ponieważ grupa konsekwentnie zawodzi „OK” po wewnętrznej kontroli jakości skanowania.
Do analizy zebrano dane demograficzne, kliniczne i tomograficzne.Aby wykryć progresję KC, zebraliśmy kilka zmiennych tomograficznych, w tym maksymalną krzywiznę rogówki (Kmax), średnią krzywiznę rogówki (Km), płaską południkową krzywiznę rogówki (K1), najbardziej stromą południkową krzywiznę rogówki (K2), astygmatyzm rogówki (Astig = K2 – K1 ).), pomiar minimalnej grubości (PachyMin), maksymalna wysokość tylnej rogówki (EleBmax), tylny promień krzywizny (PRC) 3,0 mm wyśrodkowany w najcieńszym punkcie, wskaźnik D Belin/Ambrosio (indeks D), BFSBR i EleBmax zostały dostosowane do BFSB (AdjEleBmax).Jak pokazano na ryc.1, AdjEleBmax uzyskuje się po ręcznym określeniu tego samego promienia BFSB w obu testach maszynowych przy użyciu wartości BFSR z drugiego oszacowania.
Ryż.1. Porównanie obrazów Pentacam® w pozycji pionowej tylnej z rzeczywistą progresją kliniczną z 13-miesięczną przerwą między badaniami.W panelu 1 EleBmax wynosił 68 µm w pierwszym badaniu i 66 µm w drugim, więc nie było progresji tego parametru.Najlepsze promienie sfer automatycznie podawane przez maszynę dla każdej oceny wynoszą odpowiednio 5,99 mm i 5,90 mm.Jeśli klikniemy na przycisk BFS, pojawi się okno, w którym można ręcznie zdefiniować nowy promień BFS.W obu testach ustaliliśmy ten sam promień, używając drugiej zmierzonej wartości promienia BFS (5,90 mm).W panelu 2 nowa wartość EleBmax (EleBmaxAdj) skorygowana dla tego samego BFS w pierwszej ocenie wynosi 59 µm, co wskazuje na wzrost o 7 µm w drugiej ocenie, co wskazuje na postęp zgodnie z naszym progiem 7 µm.
Aby przeanalizować progresję i ocenić skuteczność nowych zmiennych badawczych, wykorzystaliśmy parametry powszechnie stosowane jako markery progresji (Kmax, Km, K2, Astig, PachyMin, PRC i D-Index), a także progi opisane w literaturze.chociaż nie empirycznie).Tabela 1 zawiera wartości reprezentujące postęp każdego parametru analizy.Progresję KC definiowano, gdy co najmniej dwie z badanych zmiennych potwierdziły progresję.
Tabela 1 Parametry tomograficzne ogólnie przyjęte jako markery progresji RP i odpowiadające im progi opisane w piśmiennictwie (choć niepotwierdzone)
W tym badaniu wydajność trzech zmiennych została przetestowana pod kątem progresji (EleBmax, BFSB i AdjEleBmax) w oparciu o obecność progresji co najmniej dwóch innych zmiennych.Obliczono idealne punkty odcięcia dla tych zmiennych i porównano je z innymi zmiennymi.
Analizę statystyczną przeprowadzono przy użyciu oprogramowania statystycznego SPSS (wersja 27.0 dla systemu Mac OS; SPSS Inc., Chicago, IL, USA).Charakterystyka próby jest podsumowana, a dane przedstawione jako liczby i proporcje zmiennych kategorycznych.Zmienne ciągłe są opisywane jako średnia i odchylenie standardowe (lub mediana i rozstęp międzykwartylowy, gdy rozkład jest skośny).Zmianę wskaźnika keratometrycznego uzyskano odejmując pierwotną wartość od drugiego pomiaru (tj. dodatnia wartość delta oznacza wzrost wartości danego parametru).Przeprowadzono testy parametryczne i nieparametryczne w celu oceny rozkładu zmiennych krzywizny rogówki sklasyfikowanych jako progresywne lub nieprogresywne, w tym test t dla niezależnych próbek, test U Manna-Whitneya, test chi-kwadrat i dokładny test Fishera (jeśli potrzebne).Poziom istotności statystycznej ustalono na 0,05.Aby ocenić skuteczność Kmax, D-index, PRC, BFSBR, EleBmax i AdjEleBmax jako indywidualnych predyktorów progresji, zbudowaliśmy krzywe wydajności odbiornika (ROC) i obliczyliśmy idealne punkty odcięcia, czułość, swoistość, dodatnie (PPV) i predykcyjne ujemne Wartość (NPV).) i pole pod krzywą (AUC), gdy co najmniej dwie zmienne przekraczają określone progi (jak opisano wcześniej), aby sklasyfikować progresję jako kontrolę.
Do badania włączono łącznie 113 oczu 76 pacjentów z RP.Większość pacjentów stanowili mężczyźni (n=87, 77%), a średni wiek pierwszej oceny wynosił 24,09 ± 3,93 lat.W odniesieniu do stratyfikacji KC na podstawie zwiększonego całkowitego odchylenia rozwarcia Belin/Ambrosio (wskaźnik BAD-D), większość (n=68, 60,2%) oczu była umiarkowana.Badacze jednogłośnie wybrali wartość odcięcia 7,0 i zgodnie z literaturą dokonali rozróżnienia pomiędzy łagodnym i umiarkowanym stożkiem rogówki26.Jednak pozostała część analizy obejmuje całą próbkę.Charakterystyka demograficzna, kliniczna i tomograficzna próbki, w tym średnia, minimum, maksimum, odchylenie standardowe (SD) i pomiary z 95% przedziałem ufności (IC95%), a także pierwszy i drugi pomiar.Różnicę pomiędzy wartościami po 12 ± 3 miesiącach przedstawia tabela 2.
Tabela 2. Charakterystyka demograficzna, kliniczna i tomograficzna pacjentów.Wyniki wyrażono jako średnią ± odchylenie standardowe dla zmiennych ciągłych (*wyniki wyrażono jako medianę ± IQR), 95% przedział ufności (95% CI), płeć męską i prawe oko wyrażono liczbowo i procentowo
Tabela 3 przedstawia liczbę oczu sklasyfikowanych jako progresywne, biorąc pod uwagę każdy parametr tomograficzny (Kmax, Km, K2, Astig, PachyMin, PRC i D-Index) oddzielnie.Biorąc pod uwagę progresję KC, zdefiniowaną przez obserwowane zmiany co najmniej dwóch zmiennych tomograficznych, w 57 oczach (50,4%) wykazano progresję.
Tabela 3 Liczba i częstość występowania oczu sklasyfikowanych jako progresywne z uwzględnieniem każdego parametru tomograficznego z osobna
Wyniki Kmax, D-index, PRC, EleBmax, BFSB i AdjEleBmax jako niezależne predyktory progresji KC przedstawiono w Tabeli 4. Na przykład, jeśli zdefiniujemy wartość progową dla zwiększenia Kmax o 1 dioptrię (D) w celu oznaczenia progresji, chociaż ten parametr wykazuje czułość 49%, ma swoistość 100% (wszystkie przypadki zidentyfikowane jako postępujące w tym parametrze były w rzeczywistości prawdziwe).powyżej) z dodatnią wartością predykcyjną (PPV) 100%, ujemną wartością predykcyjną (NPV) 66% i polem powierzchni pod krzywą (AUC) 0,822.Jednak obliczona idealna wartość odcięcia dla kmax wynosiła 0,4, co daje czułość 70%, swoistość 91%, PPV 89% i NPV 75%.
Tabela 4 Wyniki Kmax, D-Index, PRC, BFSB, EleBmax i AdjEleBmax jako izolowane predyktory progresji KC (zdefiniowanej jako istotna zmiana dwóch lub więcej zmiennych)
Pod względem wskaźnika D idealny punkt odcięcia wynosi 0,435, czułość 82%, swoistość 98%, PPV 94%, NPV 84%, a AUC 0,927.Potwierdziliśmy, że z 50 oczu, u których nastąpiła progresja, tylko u 3 pacjentów nie nastąpiła progresja w zakresie 2 lub więcej innych parametrów.Spośród 63 oczu, w których indeks D nie poprawił się, 10 (15,9%) wykazało progresję co najmniej dwóch innych parametrów.
Dla PRC idealnym punktem odcięcia do określenia progresji było zmniejszenie o 0,065 przy czułości 79%, swoistości 80%, PPV 80%, NPV 79% i AUC 0,844.
W odniesieniu do uniesienia powierzchni tylnej (EleBmax), idealnym progiem określania progresji był wzrost o 2,5 µm przy czułości 65% i swoistości 73%.Po dostosowaniu do drugiego zmierzonego BSFB czułość nowego parametru AdjEleBmax wyniosła 63%, a specyficzność poprawiła się o 84% przy idealnym punkcie odcięcia 6,5 ​​µm.Sam BFSB wykazał doskonałe odcięcie 0,05 mm przy czułości 51% i specyficzności 80%.
na ryc.2 przedstawia krzywe ROC dla każdego z oszacowanych parametrów tomograficznych (Kmax, D-Index, PRC, EleBmax, BFSB i AdjEleBmax).Widzimy, że indeks D jest bardziej skutecznym testem z wyższym AUC (0,927), a następnie PRC i Kmax.AUCEleBmax wynosi 0,690.Po dostrojeniu do BFSB to ustawienie (AdjEleBmax) poprawiło jego działanie, zwiększając AUC do 0,754.Sam BFSB ma AUC 0,690.
Rycina 2. Krzywe wydajności odbiornika (ROC) pokazujące, że użycie indeksu D do określenia progresji stożka rogówki pozwoliło osiągnąć wysoki poziom czułości i swoistości, a następnie PRC i Kmax.AdjEleBmax jest nadal uważany za rozsądny i ogólnie lepszy niż Elebmax bez strojenia BFSB.
Skróty: Kmax, maksymalna krzywizna rogówki;wskaźnik D, wskaźnik D Belin/Ambrosio;PRC, tylny promień krzywizny od 3,0 mm wyśrodkowany w najcieńszym punkcie;BFSB, najlepiej dopasowany do kulistego grzbietu;Wysokość;AdjELEBmax, maksymalny kąt elewacji.tylna powierzchnia rogówki jest dostosowana do najodpowiedniejszego kulistego grzbietu.
Biorąc pod uwagę odpowiednio EleBmax, BFSB i AdjEleBmax, potwierdziliśmy, że odpowiednio 53 (46,9%), 40 (35,3%) i 45 (39,8%) oczu wykazało progresję dla każdego izolowanego parametru.Spośród tych oczu odpowiednio 16 (30,2%), 11 (27,5%) i 9 (45%) nie miało prawdziwej progresji, określonej przez co najmniej dwa inne parametry.Spośród 60 oczu, które nie zostały uznane za progresywne przez EleBmax, 20 (33%) oczu było progresywnych pod względem 2 lub więcej innych parametrów.Dwadzieścia osiem (38,4%) i 21 (30,9%) oczu uznano za nie wykazujące progresji według odpowiednio samych BFSB i AdjEleBmax, wykazując prawdziwy postęp.
Zamierzamy zbadać skuteczność BFSB i, co ważniejsze, maksymalnej tylnej wysokości rogówki skorygowanej o BFSB (AdjEleBmax) jako nowego parametru do przewidywania i wykrywania progresji KC oraz porównania ich z innymi parametrami tomograficznymi powszechnie stosowanymi jako markery progresji.Dokonano porównań z progami podanymi w literaturze (choć nie zweryfikowanymi), a mianowicie Kmax i D-Index.20
Przy ustawieniu EleBmax na promień BFSB (AdjEleBmax) zaobserwowaliśmy znaczny wzrost swoistości – 73% dla parametru nieskorygowanego i 84% dla parametru skorygowanego – bez wpływu na wartość czułości (65% i 63%).Oceniliśmy również sam promień BFSB jako kolejny potencjalny predyktor progresji poszerzenia.Jednak czułość (51% vs 63%), swoistość (80% vs 84%) i AUC (0,69 vs 0,75) tego parametru były niższe niż AdjEleBmax.
Kmax jest dobrze znanym parametrem do przewidywania progresji KC.27 Nie ma zgody co do tego, która granica odcięcia jest bardziej odpowiednia.12,28 W naszym badaniu uznaliśmy wzrost o 1D lub więcej za definicję progresji.Przy tym progu zaobserwowaliśmy, że wszyscy pacjenci zidentyfikowani jako postępujący zostali potwierdzeni przez co najmniej dwa inne parametry, co sugeruje specyficzność 100%.Jednak jego czułość była stosunkowo niska (49%), a progresji nie można było wykryć w 29 oczach.Jednak w naszym badaniu idealny próg Kmax wynosił 0,4 D, czułość 70%, a swoistość 91%, co oznacza, że ​​przy względnym spadku swoistości (ze 100% do 91%) nastąpiła poprawa.Czułość wahała się od 49% do 70%.Jednak znaczenie kliniczne tego nowego progu jest wątpliwe.Według badania Krepsa dotyczącego powtarzalności pomiarów Pentacam®, powtarzalność Kmax wyniosła 0,61 w łagodnym raku nieżytu i 1,66 w umiarkowanym cesarskim zapaleniu jelita grubego,19 co oznacza, że ​​statystyczna wartość odcięcia w tej próbce nie jest istotna klinicznie, ponieważ określa stabilna sytuacja.gdy maksymalny możliwy postęp zostanie zastosowany do innych próbek.Z drugiej strony Kmax charakteryzuje najbardziej strome przednie krzywizny rogówki małego obszaru 29 i nie może odtworzyć zmian zachodzących w przedniej i tylnej rogówce oraz w innych obszarach pachymetrii.30-32 W porównaniu z nowymi parametrami w odcinku bocznym AdjEleBmax wykazał wyższą czułość (63% vs. 49%).20 progresywnych oczu zostało poprawnie zidentyfikowanych przy użyciu tego parametru i pominiętych przy użyciu Kmax (w porównaniu z 12 progresywnymi oczami wykrytymi przy użyciu Kmax zamiast AdjEleBmax).To odkrycie potwierdza fakt, że tylna powierzchnia rogówki jest bardziej stroma i bardziej rozszerzona w środku w porównaniu z przednią powierzchnią, co może pomóc w wykryciu zmian.25,32,33
Według innych badań wskaźnik D jest izolowanym parametrem o najwyższej czułości (82%), specyficzności (95%) i AUC (0,927).34 Właściwie nie jest to zaskakujące, ponieważ jest to indeks wieloparametrowy.PRC była drugą najbardziej czułą zmienną (79%), a następnie AdjEleBmax (63%).Jak wspomniano wcześniej, im wyższa czułość, tym mniej wyników fałszywie ujemnych i lepsze parametry przesiewowe.35 Dlatego zalecamy stosowanie AdjEleBmax (z odcięciem progresji 7 µm zamiast 6,5 µm, ponieważ cyfrowa skala wbudowana w Pentacam® nie uwzględnia miejsc po przecinku dla tego parametru) zamiast nieskorygowanego EleBmax, które będzie uwzględnione wraz z inne zmienne w ocenie.progresji stożka rogówki, aby poprawić wiarygodność naszej oceny klinicznej i wczesnego wykrywania progresji.
Jednak nasze badanie napotyka pewne ograniczenia.Po pierwsze, użyliśmy tylko parametrów obrazowania tomograficznego shapeflug do zdefiniowania i oceny progresji, ale obecnie dostępne są inne metody do tego samego celu, takie jak analiza biomechaniczna, która może poprzedzać wszelkie zmiany topograficzne lub tomograficzne.36 Po drugie, używamy pojedynczego pomiaru wszystkich badanych parametrów, a według Ivo Gubera i in. uśrednianie wielu obrazów skutkuje niższymi poziomami szumów pomiarowych.28 Podczas gdy pomiary Pentacam® były dobrze powtarzalne w normalnych oczach, były niższe w oczach z nieregularnościami rogówki i ektazją rogówki.37 W tym badaniu uwzględniliśmy tylko oczy z wbudowaną walidacją skanowania wysokiej jakości Pentacam®, co oznaczało wykluczenie zaawansowanej choroby.17 Po trzecie, definiujemy prawdziwych pacjentów z progresją jako mających co najmniej dwa parametry oparte na literaturze, ale jeszcze niepotwierdzone.Wreszcie, co być może ważniejsze, zmienność pomiarów Pentacam® ma znaczenie kliniczne w ocenie progresji stożka rogówki.18,26 W naszej próbie 113 oczu, po rozwarstwieniu według wyniku BAD-D, większość (n = 68, 60,2%) oczu była umiarkowana, a pozostała część była subkliniczna lub łagodna.Jednak biorąc pod uwagę małą wielkość próby, zachowaliśmy ogólną analizę niezależnie od ciężkości KTC.Użyliśmy wartości progowej, która jest najlepsza dla całej naszej próby, ale przyznajemy, że może to dodać szumu (zmienności) do pomiaru i wzbudzić obawy co do odtwarzalności pomiaru.Powtarzalność pomiarów zależy od ciężkości KTC, jak wykazali Kreps, Gustafsson i in.18,26.Dlatego zdecydowanie zalecamy, aby przyszłe badania uwzględniały różne stadia choroby i oceniały idealne punkty odcięcia dla odpowiedniego postępu.
Podsumowując, wczesne wykrycie progresji ma ogromne znaczenie dla zapewnienia szybkiego leczenia w celu zatrzymania progresji (poprzez sieciowanie) 38 i pomocy w zachowaniu wzroku i jakości życia naszych pacjentów.34 Głównym celem naszej pracy jest wykazanie, że EleBmax, dostrojony do tego samego promienia BFS pomiędzy pomiarami czasu, ma lepszą wydajność niż sam EleBmax.Parametr ten wykazuje wyższą specyficzność i skuteczność w porównaniu z EleBmax, jest jednym z najbardziej czułych parametrów (a tym samym najlepszą skutecznością skriningu), a tym samym potencjalnym biomarkerem wczesnej progresji.Zdecydowanie zaleca się tworzenie indeksów wieloparametrowych.Przyszłe badania obejmujące wieloczynnikową analizę progresji powinny obejmować AdjEleBmax.
Autorzy nie otrzymują żadnego wsparcia finansowego na badania, autorstwo i/lub publikację tego artykułu.
Margarida Ribeiro i Claudia Barbosa są współautorami badania.Autorzy nie zgłaszają konfliktu interesów w tej pracy.
1. Krachmer JH, Feder RS, Belin MV Stożek rogówki i pokrewne niezapalne zaburzenia ścieńczenia rogówki.Survivalowa okulistyka.1984;28(4):293–322.Ministerstwo Spraw Wewnętrznych: 10.1016/0039-6257(84)90094-8
2. Rabinowicz Yu.S.Stożek rogówki.Survivalowa okulistyka.1998;42(4):297–319.doi: 10.1016/S0039-6257(97)00119-7
3. Tambe DS, Ivarsen A., Hjortdal J. Fotorefrakcyjna keratektomia stożka rogówki.Obudowa to oftalmol.2015;6(2):260–268.Biuro domowe: 10.1159/000431306
4. Kymes SM, Walline JJ, Zadnik K, Sterling J, Gordon MO, Collaborative Longitudinal Evaluation of the Keratoconus G Study.Zmiany jakości życia pacjentów ze stożkiem rogówki.Jestem Jay Oftalmol.2008;145(4):611–617.doi: 10.1016 / j.ajo.2007.11.017
5. McMahon TT, Edrington TB, Schotka-Flynn L., Olafsson HE, Davis LJ, Shekhtman KB Podłużna zmiana krzywizny rogówki w stożku rogówki.rogówka.2006;25(3):296–305.doi:10.1097/01.ico.0000178728.57435.df
[PubMed] 6. Ferdy AS, Nguyen V., Gor DM, Allan BD, Rozema JJ, Watson SL Naturalna progresja stożka rogówki: przegląd systematyczny i metaanaliza 11 529 oczu.okulistyka.2019;126(7):935–945.doi:10.1016/j.ophtha.2019.02.029
7. Andreanos KD, Hashemi K., Petrelli M., Drutsas K., Georgalas I., Kimionis GD Algorytm leczenia stożka rogówki.Oftalmol Ter.2017;6(2):245–262.doi: 10.1007/s40123-017-0099-1
8. Madeira S, Vasquez A, Beato J i in.Transepitelialne przyspieszone sieciowanie kolagenu rogówki w porównaniu z konwencjonalnym sieciowaniem u pacjentów ze stożkiem rogówki: badanie porównawcze.Okulistyka kliniczna.2019;13:445–452.doi:10.2147/OPTH.S189183
9. Gomez JA, Tan D., Rapuano SJ i in.Globalny konsensus w sprawie stożka rogówki i choroby rozszerzonej.rogówka.2015;34(4):359–369.doi:10.1097/ICO.0000000000000408
10. Cunha AM, Sardinha T, Torrão L, Moreira R, Falcão-Reis F, Pinheiro-Costa J. Przeznabłonkowe przyspieszone sieciowanie kolagenu rogówki: wyniki dwuletnie.Okulistyka kliniczna.2020;14:2329–2337.doi: 10.2147/OPTH.S252940
11. Wollensak G, Spoerl E, Seiler T. Ryboflawina/UV indukowane sieciowaniem kolagenu w leczeniu stożka rogówki.Jestem Jay Oftalmol.2003;135(5):620–627.doi: 10.1016/S0002-9394(02)02220-1